Onderweg in Turnhout
Tom Laureyn: Deze fotoreeks is toevallig tot stand gekomen tijdens de coronaperiode en gaandeweg gegroeid. Ik fietste veel rond in eigen stad en begon foto’s te maken van zoveel mogelijk verschillende plaatsen in Turnhout. Die zette ik op Facebook en het werd opgepikt door de Warande. De dienst tentoonstellingen nam contact op en wilde er graag iets mee doen. Toen besloot ik me op Turnhout te blijven toespitsen. Het was niet met voorbedachte rade. Het ene vloeide voort uit het andere.
Wat maakt het interessant om in dezelfde stad te blijven fotograferen?
Tom: Een stad blijft veranderen. Vanop een afstand valt dit niet zo op, maar eens je erop begint te letten zie je dat Turnhout altijd in beweging is. De foto’s vertrekken in zeker zin vanuit een zorg en soms bezorgdheid voor de stad. Ik denk dat ik het in de toekomst ook zal blijven doen. Als je dezelfde plekken doorheen de tijd opnieuw fotografeert, krijg je echt een beeld van een stad in verandering.
Ga je tijdens je fietstochten gericht op zoek of laat je je overvallen door schoonheid?
Tom: Op de dagelijkse weg van en naar huis gaat het om toevalligheden, maar ik ga evengoed op stap met de plattegrond van Turnhout om te kijken waar ik nog niet geweest ben. Er waren heel veel stukken waar ik, in de vijftien jaar dat ik hier woon, nooit eerder kwam. Ondertussen heb ik alle straatjes gedaan. Daarnaast begon ik ook instanties aan te schrijven: scholen, musea, het ziekenhuis, het oude stadhuis, de Wollewei... Op afspraak ging ik daar fotograferen. Zo krijg je als toeschouwer ook een blik achter de schermen.
Heb je Turnhoutse parels ontdekt?
Tom: Vooral het groene noorden van Turnhout. We gingen daar voordien al regelmatig wandelen, maar doordat het zo uitgestrekt is, vond ik daar prachtige plekken die voor mij nieuw waren. Het is zo groot! Ik denk dat het ongeveer één derde van Turnhout omvat.
Je hebt inmiddels ontzettend veel foto’s gemaakt. Hoe begin je aan een selectie voor een tentoonstelling?
Tom: Een selectie maken vond ik veel moeilijker dan het fotograferen zelf (lacht). Ik had al een drieduizendtal foto’s gepost op Facebook. Daaruit maakte ik uiteindelijk een selectie van negentig beelden. Dat zijn er wellicht nog altijd te veel... (lacht). Ik maak telkens een combinatie van enkele foto’s die al dan niet toevallig vormelijk of inhoudelijk bij elkaar passen zodat er een thema ontstaat. Voor mij is de selectie gemaakt.
Voel je jezelf meer kunstenaar of kok?
Tom: Beide. Al vind ik kunstenaar een groot woord. Ik heb al zoveel tentoonstellingen en musea bezocht. De kunstenaars die daar uit springen, zijn toch wel heel bijzonder. Zij hebben een blik op de wereld. Dat gaat over meer dan wat er gemaakt wordt. Maar kok én kunstenaar mag wel (lacht).
Wat betekent het voor jou om je foto’s tentoon te stellen in de Warande?
Tom: Het is heel fijn! Ik voel me best trots. De Warande is toch een vooraanstaand huis. We komen hier al jaren met de catering en als bezoeker, dus het is wel bijzonder om hier nu zelf iets te tonen. Kunst en cultuur zijn ontzettend belangrijk voor mij. We bezoeken veel tentoonstellingen op veel verschillende plaatsen. Het is onze zondagse bezigheid. Maar een cultuurhuis dichtbij dat zoveel programmeert, maakt het eenvoudig om veel dingen te zien. Mocht de Warande hier niet zijn, zou ik me minder goed voelen in de stad.
tekst: de Warande
